тобеъ — [تابع] а. фармонбардор, итоаткунанда, мутеъ; тобеъ будан фармонбардор будан, дар таҳти итоати касе ё ҷое будан; тобеъ гардидан (шудан) мутеъ шудан, дар итоати касе ё марказе будан; фармонбардор гаштан; пайравӣ кардан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
зердаст — [زيردست] фармонбардор, мутеъ, тобеъ; мағлуб; муқоб. забардаст 1; зердаст кардан мутеъ сохтан, тобеъ намудан; мағлуб кардан; зердаст шудан мутеъ гардидан, тобеъ шудан; мағлуб шудан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
тобеин — [تابعين] а. тобеъ; тобеот; тобеин будан тобеъ будан, фармонбардор будан; тобеъ будан ба марказе … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
вассал — [وسل] фр 1. таър. феодали асрҳои миёнаи Аврупои Ғарбӣ, ки ба заминдори аз худ калонтар тобеъ буд ва ба ӯ боҷу хироҷ медод 2. шахс ё давлате, ки ба шахс ё давлати дигар тобеъ аст, зердаст, мутеъ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
гардан — [گردن] 1. қисме аз бадан, ки байни сар ва танаи одам, ҳайвонот, парандагону хазандагон ва м.ин. воқеъ аст 2. ҷои танги байни даҳон ва шиками зарфҳо, гардани зарфҳо ва асбобҳои дигар: гардани кӯза, гардани шиша; ба гардани… ба зиммаи…, ба ӯҳдаи…;… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
истилло — [استيلا] а. забт, ишғол, тобеъ кардан (бо зӯрӣ); истилло кардан а) тобеъ ва зери даст гардонидан (мамлакатеро); б) пахш кардан; фаро гирифтан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
атбоъ — [اتباع] а. кит. ҷ. тобеъ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
боло — I [بالا] 1. қисми баланди ҳар чиз, забар, фавқ; муқоб. поён, зер: ҳуҷраи болои дарвоза, иморати болои арк 2. рӯй; рӯи чизе; муқоб. таг (таҳ): болои дастархон, болои кат (хобидан), болои миз, болои майсаву сабза 3. сар, тор, фарқи сари чизе: болои … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
вобастагӣ — [وابستگي] тобеъ будан, истиқлол надоштан; дар вобастагии… дар алоқамандии…, алоқамандона ба…; алоқаи вобастагӣ грам. навъи алоқаи тобеияти байни калимаҳо (мас., пуркунанда ва ҳол ба хабари феълӣ аз рӯи алоқаи вобастагӣ тобеият доранд) … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ғайримустақил — [غيرمستقل] номустақил; тобеъ: мамлакати ғайримустақил … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
даровардан — [درآوردن] 1. дохил кардан, дарун кардан, ворид сохтан, муқоб. баровардан; ҷуфт даровардан ҷуфтро ба замини кишт дохил кардан 2. ҳамчун феъли ёридиҳанда дар таркиби ибораҳои мухталиф омада, маъноҳои овардан ва андохтанро медиҳад: ба кор даровардан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ